جریان انحرافی اصولگرایان که اخیرا" حول محور یک چهره خاص ، اقدام به تزریق بی قاعدگی سیاسی در مبانی ایدئولوژیک نیروهای اصولگرا و ارزشی جامعه می نماید ،اهداف بلندی را مورد توجه قرار داده که نیازمند تدقیق و بررسی های عمیقی است.
این جریان که هم اکنون از منابع قدرت بهره گیری مناسب دارد ،با تجزیه نیازهای راهبردی خود و هدف گذاری های تعریف شده ، نیازمند برخی امکانات درونی و ابزارهای بیرونی برای تحقق بر نامه های خود می باشد.
درهمین زمینه و در ابتدا،چند پرسش اصلی می تواند سویه های بنیادین راهبرد این جریان را مشخص سازد.پرسش هایی همچون :
1- این جریان به مثابه یک تلاش هدفمند به چه می اندیشد؟ آیا غایت فعالیت های آن در چارچوب معادلات سیاسی و صرفا" برای انتخابات ریاست جمهوری است؟
2- جریان فوق آیا یک تلاش ایذایی برای جمع و مهره های دیگر است؟.به تعبیر دیگر آیا برای لیدر کنونی این جریان ،نقش«پیش فدا شدن» تعریف و تصویر شده است؟
3- آیا جریان فوق تنها در حد بازی ها و رقابت های سیاسی مرسوم به فعالیت مشغول است؟
4-آیا شواهد و قرائن حکایت از فعالیت جریان مزبور برای مناسباتی فراتر از معادلات سیاسی مرسوم و نقش های تعریف و تصویر شده، ندارد؟
5- آیا فعالیت های این جریان انحرافی می تواند ترکیبی از تمامی موارد گفته شده باشد؟
بی گمان پرداختن به هریک از این سوال ها و رسیدن به پاسخ ها،می تواند بخشی از نگاه های لازم را جهت و هدف ببخشد.اما فارغ از پاسخ مشخص به اهداف جریان انحرافی اصولگرایان باید بپذیریم که تلاش برای گفتمان سازی و استخراج «چهره» و به تعبیری رساتر، خلق یک «پدیده» تلاشی است که در صورت رسیدن به پاسخ هریک از سوالات مطرح شده،امری حتمی و لازم است.

***
اجازه بدهید اندکی صریح تر بگوییم. جریان انحرافی اصولگرایان نیازمند خلق یک «چهره» در جغرافیای سیاسی کشورمی باشد، چهره ای که می خواهد خود را به عنوان یک «پدیده جدید»، ظهور و بروز دهد اما بنا به واقعیت های موجود،جلوه گری اش چندان منطبق با گفتمان موجود انقلابی نمی باشد. گفتمانی که به دلیل کارکردش، نیروهای ارزشی حاضر نیستند خواست و نقش تعیین کنندگی خود را بدان اعطاء کرده و براحتی در اختیار پدیده این جریان قرار دهند.
این جریان که از هم اکنون علقه نیروهای ارزشی را از دست داده و بنا به منظومه فکری اش، خود را دربردارنده حداقلی از پتانسیل جدید در سپهر سیاسی کشور می داند، بر این باور است که شعار استقلال و عدالت در کاشانه این جریان ، بروز و ظهور داده شده و گفتمان مسلط آینده به سوی گفتمان آزادی (به تعبیر دقیق تر اعطای آزادی های فراسوی خطوط قرمز) میل خواهد کرد،لذا کسب علقه دهک های بالا که طبقه متوسط و طبقات بالا را شامل می شود سخت مورد توجه آنان قرار گرفته است.
نگاهی به خطوط فکری این جریان نشان می دهد که اینان درجذب این علقه تلاش زیادی را بعمل آورده اند. ارسال این گراها اما تنها با دادن علائم کافی نیست. آن چه که به تاکید ، مورد نیازآنان است،ایجاد دو قطبی به شکل «خیر و شر» می باشد .

***
به بیان دیگر طرح برخی مطالب توسط جریان انحرافی اصولگرایان درمقابل نظام اندیشگی ، باورها و هنجارهای نیروهای ارزشی ، گرایش شدید به بروزدادن سیاست های لیبرالیستی در حوزه اقتصاد و فرهنگ و اجتماع و... در بردارنده این موارد است که :
1- جریان انحرافی درمیان اصولگرایان برای خلق پدیده خود ، نیازمند یک دو قطبی می باشد به شکلی که تعریف و تصویرمخلوق آن ها حتی به عنوان یک قطب منفی در جامعه چندان برای آنان مهم تلقی نمی شود.
2- این قطب منفی می کوشد با طرح مباحث ساختارشکن ،کانون های مقاومت و فشار را در برابر خود شکل داده و در حقیقت بتواند جایگاه خود را به عنوان یک قطب تثبیت کند. بنا بر باور این جریان، شکل گیری این کانون های مقاومت و سازماندهی عصبیت های بروز یافته می تواند، دهک های بالا را به سوی این جریان که درمقابل جریان «دیگر» است ، جذب و مجذوب سازد. تاکید یکی از مشاوران دولت اصلاحات مبنی بر این که در صورت کاندیدا شدن مهره این جریان باید از آن حمایت کرد چرا که خواست او با خواست آنها همپوشانی هایی دارد ، در همین راستا قابل ارزیابی است.
3- از دیگر سو، جریان مزبور می کوشد تا با طرح برخی موارد همچون این که بخشی هایی از بدنه اصولگرایان به دلیل سهم خواهی در برابر آن ها قرار گرفته اند، خود را مبری از انتقادات اصولگرایان نشان داده و ضمن به میدان آوردن پتانسیل ، قابلیت و چهره گفتمان موجود،انضمام حداقل حامیان و ظرفیت جدید را به سامان برساند.
اما فارغ از معطوف شدن به خواست اصلی این جریان ،باید دید که خطوط کلی دیگربرای ادامه فعالیت جریان فوق چه می باشد،در این زمینه باید گفت که این جریان از این پس خواهد کوشید:
الف- احساس بی قاعدگی سیاسی را دربخش هایی از جامعه پمپاژ کند.به این معنا که فرد چنین احساس و استنباط کند که قواعد و قوانینی که باید مناسبات سیاسی را تعیین و هدایت کند از میان رفته و قرار است قاعده جدیدی شکل گیرد.
ب- با شکل دادن به مباحث جدی هنجار شکنانه و ساختارشکنانه طی ماه ها و سال های آینده، پدیده خود را به عنوان یک نقطه گره سلبی(منفی) مطرح و مناسبات را حول قطب بندی جدید طراحی کند.
ج- با گفته ها و کردار های خود جریان اصولگرایی را به عنوان یک جبهه متحد دچار انشقاق کرده و جریان رقیب را در خود جریان اصولگرایان تعریف و تصویرکند.
د- گرایش های فزاینده به یک محیط بحران زاد و بحران زی را برای ادامه فعالیت های خود تعریف کند.
ه- با توجه به نیاز به کار تشکیلاتی به دنبال شبکه سازی در محیط مختلف بوده و در این زمینه فعالیت های خود را شتاب بخشد.در همین زمینه ارتباط با برخی سرشبکه های دانشجویی،هنرمندان و اصناف،ایرانیان خارج از کشور،توجه به برخی اقلیت ها، جمع شدگی پیرامون دستور کارهای مختلف و گوناگون (متناسب با سلایق و علایق و مشی و مشربها )و... از جمله مواردی است که از هم اکنون بخش هایی از آنان در دستورکار قرار گرفته است.
ز- از هم اکنون این جریان برای خود تاکید بر موارد ذیل را لازم الاجرا دانسته است:
- آوانگارد بودن (پیشتاز کنش ها و واکنش های نظری و علمی ـ سیاسی ـ اجتماعی)
- چندساحتی (اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، حقوقی، اقتصادی) بودن
ـ ملی (مستقل و بومی) بودن ( با تأکید بر چارچوبهای فراخ هویتی «دینی ـ ایرانی»)
ـ تشکیلاتی ( اما نه لزوماً حزبی) بودن
- ایجاد تشکیلات منظومه ای و خوشه ای متکثر
- تعمیق و گسترش مجادلات کلامی – رسانه ای
- اصلی و فرعی کردن چالشهای موجود جامعه
- تاکید بر«صورت» مبانی بدون داشتن دغدغه «سیرت» آن
- تلاش برای رادیکالیزه کردن هویت های ارزشی در برابر خود تا بالاترین سطوح ممکن
- تلاش برای شکل دهی به نظام نخبگانی مطلوب خود با تکیه بر استفاده از ابزارهای تشویقی؛کنترلی،تحریمی موجود در مجوزها ،امکانات و تسهیلات
- اتکای بیش تر بر اقلیت معتقد و تلاش برای ایجاد اقلیت های متعدد صنفی و قشری
- گشایش نسبی در فضای اجتماعی- فرهنگی
- تلاش برای ایجاد شکاف میان بازیگران(الیت) رسمی حکومتی(حاکمیت دوگانه)
- تلاش برای ایجاد شکاف میان «عمل» و «نظر» برخی نخبگان سیاسی
- کوشش جهت شکاف میان نظام اجتماعی و نظام سیاسی و قراردادن نظام سیاسی در برابر وضعیت«پات»(مسلوب الاختیارشدن)
- گرایش فزاینده به یک نظام بحران زا و بحران زی
- ایجاد شکاف میان جبهه اصولگرایان از طریق انشقاق میان تشکل های انقلابی
و...
با توجه به موارد گفته شده از هم اکنون باید دانست این جریان انحرافی مهمترین نیاز خود را حول مخالفت ها و طرح خود به عنوان یک قطب منفی طراحی کرده و نیروهای ارزشی باید هوشیار باشند که تله ای تحت عنوان «واکنش گیری » از سوی این جریان در نقاطع مختلف تعریف می شود تا آن قطب بندی موردنظر خود را عملیاتی سازند.
اما در این میان توجه به یک واقعیت دیگر نیز باید مورد توجه جدی قرار گیرد و آن این که چنین رویکردهایی از جانب جریان انحرافی ، بیش از هر عامل دیگری موجب آن خواهد شد که جریان فتنه به یک تنفس دست یابد. تنفسی که مسیر احیا را برای آنان میسرتر و هزینه ها را برای فتنه گران کمتر می سازد.